Poster_LB_Theatre

 

Η Εταιρεία για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό και το Μουσείο Φιλελληνισμού στην Αθήνα, όπου διαφυλάσσεται η εκτενέστερη διεθνώς ιδιωτική συλλογή έργων τέχνης, προσωπικών αντικειμένων, κειμηλίων και τεκμηρίων που αφορούν στον Λόρδο Βύρωνα, σε συνεργασία με το Πολεμικό Μουσείο έχουν τη χαρά να σας προσκαλέσουν στην πρωτότυπη θεατρική παράσταση με τίτλο «Byron. Ο αποχαιρετισμός. Μεσολόγγι 1824».

Το έργο πραγματεύεται τις τελευταίες ημέρες του Λόρδου Βύρωνα στο Μεσολόγγι και πρόκειται να παρουσιαστεί για δύο (2) μοναδικές παραστάσεις, με ελεύθερη είσοδο, στις 31 Οκτωβρίου και 1 Νοεμβρίου 2024, ώρα 20.00, στο Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών.

To 2024 συμπληρώθηκαν 200 χρόνια από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα. Ο μεγάλος ρομαντικός ποιητής υπήρξε ο σπουδαιότερος Φιλέλληνας, ο οποίος με τον αδόκητο θανατό του στα 36 του μόλις χρόνια, ενέπνευσε το κίνημα του φιλελληνισμού διεθνώς και την υποστήριξη της Ελληνικής Επανάστασης, η οποία οδήγησε στο ελεύθερο Ελληνικό κράτος.

Περίληψη του έργου

Ο επαναστατημένος Βρετανός ευγενής τον Απρίλιο του 1824 βρίσκεται στο Μεσολόγγι προασπιζόμενος την απελευθέρωση της Ελλάδας. Μια αδιευκρίνιστη ασθένεια τον ταλαιπωρεί έντονα και οι πλέον επιφανείς γιατροί της Ευρώπης καταφθάνουν να τον συντρέξουν στη θεραπεία του, χωρίς αίσιο αποτέλεσμα. Ο αιφνίδιος θάνατός του θα αποτελέσει παγκόσμιο γεγονός. Η Ελλάδα θα τον καταγράψει ως εθνικό ήρωα.

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου & Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2024, ώρα 20.00
Αμφιθέατρο Πολεμικού Μουσείου
Ριζάρη 2-4, Αθήνα – στάση Μετρό «Ευαγγελισμός»

Είσοδος δωρεάν με πρόσκληση
Για κρατήσεις: info@eefshp.org

 

Συντελεστές:
Συγγραφέας: Ιορδάνης Καλέσης | Σκηνοθεσία – σκηνικός χώρος: Βασίλης Κονταξής | Πρωτότυπη Μουσική – πιάνο: Αγγελική Δέλλα | Κινηματογραφική σκηνοθεσία και ενδυματολογικός σχεδιασμός: Θάνος Αγγελής | Διεύθυνση φωτογραφίας: Παντελής Κονσολάκης | Επιστημονική σύμβουλος: Δρ. Ζαμπία Αγριμάκη | Φωτισμοί: Θοδωρής Γκόγκος

Παίζουν:
Κώστας Γεραντώνης | Ιορδάνης Καλέσης | Δημήτρης Πνευματικός | Ηλίας Σαρδέλλης | Ειδική συμμετοχή: Περικλής Λιανός | Ερμηνεύει η σοπράνο Αγγελική Βαρδάκα
Στο ρόλο του Λόρδου Βύρωνα ο Αιμιλιανός Σταματάκης

 

 

Η ναυμαχία στο Ναυαρίνο σφραγίζει με επιτυχία τον απελευθερωτικό αγώνα των Ελλήνων, και ανοίγει τον δρόμο για τη σύσταση του ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους. Ο ιθύνων νους που οδήγησε στην μεγάλη αυτή νίκη είναι σαφέστατα ο Βρετανός πρωθυπουργός Georges Canning, ο οποίος πρόλαβε πριν πεθάνει τον Αύγουστο 1827, και έδωσε σαφείς οδηγίες στον ναύαρχο Codrington, να εφαρμόσει τη συνθήκη του Λονδίνου ακόμη και με την ισχύ των όπλων.

Πόσοι όμως από εμάς γνωρίζουμε ότι ο Canning ήταν πραγματικός Φιλέλληνας, και ποιητής επηρεασμένος από τον Λόρδο Βύρωνα, με πραγματικό ενδιαφέρον για τους Έλληνες, που είχε γράψει και ένα ποίημα με τίτλο «η σκλαβιά της Ελλάδος»; Με αφορμή την επέτειο της ναυμαχίας του Ναυαρίνου παρουσιάζουμε από τη συλλογή του Μουσείου Φιλελληνισμού την μετάφραση στα Γαλλικά βιβλίου που περιέχει την ποιητική συλλογή του George Canning και το αφιερωμένο στην Ελλάδα αυτό ποίημα.

 

 

The Slavery Of Greece

Unrivall’d Greece! thou ever honor’d name,
Thou nurse of heroes dear to deathless fame!
Though now to worth, to honor all unknown,
Thy lustre faded, and thy glories flown;
Yet still shall Memory, with reverted eye,
Trace thy past worth, and view thee with a sigh.

Thee Freedom cherish’d once with fostering hand,
And breath’d undaunted valour through the land;
Here, the stern spirit of the Spartan soil,
The child of poverty, inur’d to toil.

Here, lov’d by Pallas and the sacred Nine,
Once did fair Athens’ tow’ring glories shine,
To bend the bow, or the bright faulchion wield,
To lift the bulwark of the brazen shield,
To toss the terror of the whizzing spear,
The conqu’ring standard’s glitt’ring glories rear,
And join the mad’ning battle’s loud career.

How skill’d the Greeks; confess what Persians slain
Were strew’d on Marathon’s ensanguin’d plain;
When heaps on heaps the routed squadron fell,
And with their gaudy myriads peopled hell.
What millions bold Leonidas withstood,
And seal’d the Grecian freedom with his blood;
Witness Thermopylæ! how fierce he trod!
How spoke a hero, and how mov’d a God!
The rush of nations could alone sustain,
While half the ravag’d globe was arm’d in vain.
Let Leuctra say, let Mantinea tell,
How great Epaminondas fought and fell!

Nor war’s vast art alone adorn’d thy fame,
“But mild philosophy endear’d thy name.”
Who knows not, sees not with admiring eye,
How Plato thought, how Socrates could die?

To bend the arch to bid the column rise,
And the tall pile aspiring pierce the skies;
The awful scene magnificently great,
With pictur’d pomp to grace, and sculptur’d state,
This science taught; on Greece each science shone:
Here the bold statue started from the stone;
Here, warm with life, the swelling canvass glow’d;
Here, big with life, the poet’s raptures flow’d;
Here Homer’s lip was touch’d with sacred fire,
And wanton Sappho tun’d her am’rous lyre;
Here bold Tyrtæus rous’d th’ enervate throng
Awak’d to glory by th’ inspiring song;
Here Pindar soar’d a nobler, loftier way,
And brave Alcæus, scorn’d a tyrant’s sway;
Here gorgeous Tragedy, with great controul,
Touch’d every feeling of th’ impassion’d soul;
While in soft measure tripping to the song,
Her comic sister lightly danc’d along—

This was thy state! But oh! how chang’d thy fame,
And all thy glories fading into shame.
What! that thy bold, thy freedom-breathing land,
Should crouch beneath a tyrant’s stern command;
That servitude should bind in galling chain;
Whom Asia’s millions once oppos’d in vain,
Who could have thought? Who sees without a groan,
Thy cities mould’ring and thy walls o’erthrown?
That where once tower’d the stately solemn fane,
Now moss-grown ruins strew the ravag’d plain;
And unobserv’d but by the traveller’s eye
Proud vaulted domes in fretted fragments lie;
And thy fall’n column on the dusty ground,
Pale ivy throws its sluggish arms around.

Thy sons (sad change!) in abject bondage sigh;
Unpitied toil, and unlamented die;
Groan at the labours of the galling oar,
Or the dark caverns of the mine explore.
The glitt’ring tyranny of Othman’s sons,
The pomp of horror which surrounds their thrones
Has aw’d their servile spirits into fear;
Spurn’d by the foot, they tremble and revere.

The day of labour, night’s sad sleepless hour,
Th’ inflictive scourge of arbitrary pow’r,
The bloody terror of the pointed steel,
The murd’rous stake, the agonizing wheel,
And (dreadful choice!) the bow-string or the bowl,
Damps their faint vigour, and unmans the soul.

Disastrous fate! still tears will fill the eye,
Still recollection prompt the mournful sigh,
When to thy mind recurs thy former fame,
And all the horrors of thy present shame.

So some tall rock, whose bare broad bosom high,
Tow’rs from th’ earth, and braves th’ inclement sky;
On whose vast top the blackening deluge pours,
At whose wide base the thund’ring ocean roars;
In conscious pride its huge gigantic form
Surveys imperious, and defies the storm.
Till worn by age and mould’ring to decay,
Th’ insidious waters wash its base away;
It falls, and falling cleaves the trembling ground,
And spreads a tempest of destruction round.

 

 

Με ιδιαίτερη επιτυχία και μεγάλη συγκίνηση, σε ένα κατάμεστο Ηρώδειο, πραγματοποιήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2024, παρουσία της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της χώρας και πολλών διπλωματών, η μεγάλη συναυλία της Εταιρείας για τον Ελληνισμό και Φιλελληνισμό (ΕΕΦ) και του Μουσείου Φιλελληνισμού για τα 200 χρόνια από το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα και τους Φιλέλληνες.

Την εκδήλωση προλόγισαν ο πρόεδρος της ΕΕΦ κ. Κωνσταντίνος Βελέντζας, ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Νίκος Δένδιας και ο Βρετανός πρέσβης κ. Matthew Lodge.

H συναυλία, την καλλιτεχνική επιμέλεια της οποίας είχε η κα Λίνα Νικολακοπούλου, ξεκίνησε με απαγγελίες ποιημάτων του Λόρδου Βύρωνα και άλλων Ελλήνων και Φιλελλήνων ποιητών από την ίδια, την συγγραφέα και δημοσιογράφο Victoria Hislop, την καθηγήτρια ποίησης στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης Alicia E. Stallings.

Στο πρώτο μέρος εμφανίσθηκε η Ορχήστρα Σύγχρονης Μουσικής της ΕΡΤ και αρχιμουσικό τον κ. Γιώργο Αραβίδη που έπαιξε έργα του φιλέλληνα Βρετανού συνθέτη Tom Smail και τραγούδια και μουσικά ακούσματα Ελλήνων συνθετών ταυτισμένα με τον αγώνα των Ελλήνων για ελευθερία.

Σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας προέβαλαν στον τοίχο του Ηρωδείου τα πορτραίτα 80 εμβληματικών Φιλελλήνων, το καθένα με την σημαία της χώρας του.

Ακολούθησε το κουαρτέτο Dryades, με την σοπράνο Κάτια Πάσχου και πιανίστα τον Αχιλλέα Γουάστωρ, με φιλελληνικά τραγούδια και μουσική που εμψύχωνε το φιλελληνικό κίνημα διεθνώς την περίοδο της Επανάστασης.

Η συναυλία έκλεισε με την Μουσική της Πολεμικής Αεροπορίας με αρχιμουσικό τον Αλέξανδρο Λιτσαρδόπουλο και την χορωδία Βριλησσίων με αρχιμουσικό τον Γιώργο Ζιάκα με μελωδίες του διάσημου Φιλέλληνα συνθέτη, Gioachino Rossini, και τραγούδια από το έργο Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονυσίου Σολομού, σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου και Χρήστου Λεοντή, με σοπράνο την Σοφία Ζώβα και βαρύτονο τον Άγγελο Μουσίκα.

Η ΕΕΦ τιμά τον μεγάλο ρομαντικό ποιητή και τους Φιλέλληνες με την ίδρυση του Μουσείου Φιλελληνισμού, την ανέγερση του Μνημείου Φιλελλήνων επί της Βασιλίσσης Σοφίας (μπροστά από το Πολεμικό Μουσείο), που αποτελεί απόφαση της 4ης εθνοσυνέλευσης στο Αργος και τη θεσμοθέτηση ήδη από το 2021 σε συνεργασία με την Ακαδημία Αθηνών, του διεθνούς βραβείου Lord Byron που απονέμεται ετησίως σε τρεις διεθνείς προσωπικότητες.

Η ΕΕΦ και το Μουσείο Φιλελληνισμού, έχουν διοργανώσει εφέτος 20 περίπου αντίστοιχες εκδηλώσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται σχολικοί και αθλητικοί διαγωνισμοί, ομιλίες, συνέδρια (στην Αθήνα και στο Cambridge), εκθέσεις (στη Βουλή των Ελλήνων, την Ακαδημία Αθηνών, το Πολεμικό Μουσείο), συναυλίες, εκδόσεις, κ.α. στην Ελλάδα, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ελβετία, τη Γερμανία, κλπ.

Η συμβολή του Λόρδου Βύρωνα στην απελευθέρωση της Ελλάδας

Η συμβολή του Λόρδου Βύρωνα στην απελευθέρωση της Ελλάδας ήταν καθοριστικής σημασίας. Το όνομά του, αναμφίβολα, αποτελεί συνώνυμο του φιλελληνισμού διεθνώς για τρεις λόγους.

Πρώτον, με το εμβληματικό του έργο το Προσκύνημα του Childe Harold, έφερε στην επιφάνεια την Ελλάδα, ως κοιτίδα του δυτικού πολιτισμού, εξοικείωσε τη διεθνή γνώμη με αυτή την έννοια-πεποίθηση και οδήγησε προοδευτικά στην υιοθέτηση του αιτήματος ότι «η Ελλάδα μπορεί να είναι και πάλι ελεύθερη!».

Δεύτερον, από τα έργα του πλέον διάσημου αυτού ανθρώπου στον κόσμο, αναδύθηκε ένας νέος ρομαντικός ήρωας, το Παλικάρι τιμωρός της βαρβαρότητας (όπως ο Γκιαούρης). Οι ιδιαίτερα δημοφιλείς παγκοσμίως βυρωνικοί ήρωες κυριάρχησαν στα φιλολογικά σαλόνια, αγαπήθηκαν από το κοινό, αποτυπώθηκαν σε όλες τις μορφές τέχνης, και μόλις ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση, ταυτίσθηκαν με Έλληνες αγωνιστές, και έδωσαν ώθηση στην ανάπτυξη του φιλελληνικού κινήματος στην Ευρώπη.

Το 1823, η υπόθεση της ελευθερίας της Ελλάδας αποτέλεσε την τελευταία ευγενή αποστολή που υιοθέτησε ο μεγάλος ποιητής και στον βωμό της οποίας θυσίασε τη ζωή του. Αυτή ήταν η τρίτη και σπουδαιότερη συνεισφορά του στην Ελλάδα, η οποία δρομολόγησε έναν άνευ προηγουμένου σε ένταση και αποτελεσματικότητα ακτιβισμό, τη διαρκή αποστολή οικονομικής βοήθειας και εθελοντών, και μια σειρά διπλωματικών και πολιτικών ενεργειών οι οποίες κορυφώθηκαν στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου και οδήγησαν, τελικά, στην ίδρυση του νέου ελληνικού κράτους. Έτσι, ο Λόρδος Βύρων πέρασε δίκαια στο Πάνθεον των ηρώων της Ελλάδας.

Για πληροφορίες: Info@eefshp.org, 210.8094750